ВОСЕНЬ
Я з працы іду прыпыняючы крок,
Прырода навокал прыкоўвае зрок.
Лісткі дываном засцілаюць зямлю,
Чароўная восень, цябе я люблю!
Любуюся фарбамі дрэў і кустоў,
Як падае з дрэва лісточак ізноў,
Спеў птушак і ветра-гарэзы лаўлю,
А хмары падобныя мне караблю…
І восеньскі дзень асаблівы, бы казка,
А для жыцця ў прыроды падказка:
Нічога не вечна - змяняецца ўсё,
І заўтра на дрэвах - пустое галлё…
________
Людмила
Следующая запись: СИМФОНИЯ ДОЖДЯ
Лучшие публикации